Hoi, ik ben Lex, een oude jonge man, al veertig jaar samen met Lybet, de liefde van mijn leven, jawel, dat bestaat nog. Samen zijn we de best wel trotse ouders van vier blagen, zoals ze dat in het moederdialect van Lybet noemen. Oh ja, en sinds mijn 18e werk ik ‘in de zorg’, het overgrote deel van die tijd als verpleegkundige op een of andere PAAZ.   

In die tijd heb ik veel prachtige mensen mogen ontmoeten. Vaak op de kwetsbaarste momenten in hun leven. Asli is één van hen. Wat me iedere keer weer verbaast is hoe al die mensen bereid zijn zich helemaal open te stellen en jou hun vertrouwen te schenken, als je jezelf als medemens open durft te stellen.   


"Those who understand others are clever, those who understand themselves are wise"

Bron: [Tao Te Ching chapter 33]

 

Bovenstaande quote heeft geen betrekking op mezelf, maar past naadloos op (het verhaal van) Asli, die tijdens haar lange en zware tocht naar herstel van haar eetstoornis, vaak te maken kreeg met goedbedoelende mensen die dachten haar te begrijpen, maar die pas kon herstellen nadat ze zichzelf leerde begrijpen. Dat maakt haar in mijn ogen en in die van Lao Tszu, de mysticus die de Tao Te Ching schreef, een wijs mens.   

Asli schrijft in haar verhaal heel mooi op wat ze vaak miste in al die ongetwijfeld goedbedoelde hulpverlening: “Contact, verbinding, hoop, geloof in herstel en in eigen kracht. Een plek waar ik kon “zijn”, waar ik kon leren vertrouwen dat ik mijn eigen weg mag lopen. Dat ik zal vallen, maar ook weer mag en kan opstaan.” En dat is nu precies datgene waarvan ik in mijn ‘carrière’, door schade en schande, met vallen en opstaan, heb geleerd dat dat de dingen zijn die, hoewel ze in geen een protocol of richtlijn voorkomen, meer helend zijn dan welke ‘officiële’ behandeling dan ook.  

Helaas zijn het ook de dingen die we in onze drang tot beheersen van en de waan van efficiency door meten en regulering steeds meer zijn kwijtgeraakt in de zorg voor onze medemensen. We behandelen geen mensen meer, maar we voeren protocollen en richtlijnen uit in de vorm van D(iagnose) B(ehandel) C(ombinatie)’s. De zogenaamde ‘one size fits all’ zorg.

"Een plek vol inspiratie, waar iedereen welkom is, waar we niet werken met diagnoses, BMI’s, maar waar  we contact maken en in verbinding staan."

Daarmee ben ik aangekomen op de plek waar de droom van Asli en de droom van mij in elkaar overlopen. En bij de reden dat ik naast Asli ben gaan staan om haar te helpen bij “precies wat zij  GAAT neerzetten:  

Praktijkhuis Inspiration.  

Een plek vol inspiratie, waar iedereen welkom is, waar we niet werken met diagnoses, BMI’s, maar waar  we contact maken en in verbinding staan. Waar we geloven in “herstellen van”, maar het ook prima is als je een andere, jouw  eigen, weg loopt. Waar je mag “zijn”, hoop kunt vinden, wachttijd overbrugging, nazorg, dagbesteding of gewoon even gezellig voor een praatje of een kopje koffie/thee. 

Wij, eigenzinnige individuen staan naast jou, als eigenzinnig individu, geloven in maatwerk en gaan een stap (of twee of drie) verder, dan waar de reguliere zorg stopt.”